Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θρησκεύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θρησκεύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Η ζωή του Βούδδα



Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα ( 560 – 480 π.Χ.).Ήταν γιος πλούσιου ηγεμόνα της φυλής των Σάκυα. Ζούσε σε 4 παλάτια, ένα για κάθε εποχή. 29 ετών για πρώτη φορά είδε ένα άρρωστο, ένα γέρο και ένα νεκρό και  βίωσε μια κρίση που σχετιζόταν με την αξία της ζωής, τη γέννηση, το θάνατο, την αρρώστια, τα γηρατειά και η οποία με τις μετενσαρκώσεις διαιωνιζόταν σε διάφορες μορφές ύπαρξης.


Αυτή η κρίση τον οδήγησε μακριά από την πριγκηπική πολυτέλεια και την οικογένειά του προκειμένου να ανακαλύψει τον τρόπο απελευθέρωσης από τη Σαμσάρα. Στη διαδρομή προς το δάσος, αντάλλαξε τα πριγκηπικά του ρούχα με τα ρούχα ενός διερχόμενου κυνηγού και αφού απέστειλε επιστολή στην οικογένειά του, αποχαιρετώντας τους, αναζήτησε πνευματικούς δασκάλους που θα τον καθοδηγούσαν να ανακαλύψει τη φώτιση.


Εφάρμοσε διάφορες μεθόδους, εκ των οποίων η τελευταία ήταν η μέθοδος της λιτότητας, όπου κατάφερε να ελέγχει την αναπνοή και την ανάγκη του για τροφή , για 6 χρόνια , μαζί με άλλους 5 ασκητές, μαθητές του.



Μία ημέρα μία υπηρέτρια βλέποντάς τον κοντά σε ένα ποτάμι τον αντελήφθη ως πνεύμα και ειδοποίησε τη κυρία της. Του προσέφεραν  φαγητό και εκείνος έφαγε.


Απογοητευμένοι οι 5 ασκητές έφυγαν από κοντά του.
Εκείνος όμως είχε πλέον κατανοήσει ότι ο εξευτελισμός της φυσικής υπόστασης του ανθρώπου  όχι μόνο δε βοηθά αλλά αποτρέπει και από την ομαλή πορεία προς τη ζωή.








Κατά τη διάρκεια μιας ολονύκτιας περισυλλογής κάτω από ένα δέντρο ( μπόντι ) είχε μια πνευματική εμπειρία που ο ίδιος θεώρησε ως φωτισμό ( το κήρυγμα για τις 4 ευγενικές αλήθειες).




ΣΙΝΤΑΡΤΑ: Η ζωή του Βούδα.Μοντάζ σκηνών απο το "Μικρό Βούδα" του Μπερτολούτσι



Και το βίντεο του συναδέλφου Γιάννη Μπάλτου

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Το Ισλάμ α΄



30. Το Ισλάμ (A')
Β΄ Λυκείου

Το Ισλάμ είναι η νεώτερη από τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες. Άρχισε με το Muhammad τον Προφήτη, που έζησε στην Αραβική χερσόνησο του 7ου αι της Χριστιανικής εποχής. Εκάλεσε την ανθρωπότητα να υποταγεί στο Θεό. Πράγματι, η έννοια της λέξης Ισλάμ, το όνομα της θρησκείας του είναι υποταγή. Αποδέχτηκε εν μέρει και έχτισε πάνω στην Ιουδαιοχριστιανική παράδοση, χωρίς να δεχτεί ούτε τις Ιουδαϊκές Γραφές ούτε τη χριστιανική ερμηνεία της δημόσιας δράσης του Ιησού. Δεν εκήρυξε πως ο Μωάμεθ ήταν Θεός, εδήλωσε όμως καθαρά πως μετά απ' αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει παραπέρα αποκάλυψη του μηνύματος του Θεού στον άνθρωπο. Ακριβώς γι' αυτό, ο Μωάμεθ ονομάστηκε η Σφραγίδα των Προφητών.

Το Ισλάμ αποτελεί μια θρησκεία, αλλά ταυτόχρονα μια πολιτική, πολιτισμική, κοινωνική και ηθική πραγματικότητα. Αριθμεί πάνω από 1.500.000.000 πιστούς, που ζουν οι περισσότεροι στο Πακιστάν, την Ινδία, το Μπανγκλαντές, τη Νοτιοανατολική Ασία και Ινδονησία, τις Αραβικές χώρες, την Αφρική, την Τουρκία, το Ιράν, το Αφγανιστάν, τη Ρωσία, τα Βαλκάνια κ.α.


β) Μωάμεθ: «ο προφήτης» των Αράβων

Ο Μωάμεθ γεννήθηκε το 570 μ.Χ. Λίγα είναι γνωστά για την παιδική του ηλικία. Ο πατέρας του πέθανε λίγο πριν γεννηθεί. Συγγενείς ανέλαβαν την ανατροφή του, πρώτα ο παππούς του και μετά ο θείος του. Νέος μπήκε στην υπηρεσία μιας πλούσιας χήρας, της Χαντίτζα, την οποία τελικά παντρεύτηκε. Στην οικογένειά του μεταξύ των διαφόρων θεοτήτων λάτρευαν ιδιαίτερα τον Αλλάχ. Ο ίδιος ήταν έντονα θρησκευτική φύση και συχνά απομονωνόταν για να προσευχηθεί. Έτσι, έζησε ως την ηλικία των σαράντα χρόνων. Τότε, συνέβη κάτι που άλλαξε ολόκληρη τη ζωή του. Σύμφωνα με το Κοράνιο, μια νύχτα που προσευχόταν στα βουνά εμφανίστηκε σ' αυτόν ο άγγελος Γαβριήλ, κρατώντας ένα κείμενο και τον διέταξε να το απαγγείλει. Ακολούθησαν και άλλα οράματα με τελικό αποτέλεσμα να του δημιουργηθεί η συνείδηση της προφητικής αποστολής, ότι δηλαδή ο Θεός τον κάλεσε για να μεταφέρει στους ανθρώπους την αλήθεια που θα του αποκάλυπτε.


Ο Μωάμεθ άρχισε την αποστολή αυτή, κηρύττοντας ότι ο Αλλάχ δεν είναι απλώς ένας, έστω ο υψηλότερος, μεταξύ πολλών θεών, αλλά ο μόνος υπάρχων και ότι η λατρεία οποιουδήποτε άλλου θεού αποτελούσε βλασφημία. Το πολυθεϊστικό περιβάλλον δεν μπορούσε να ανεχθεί αυτήν τη διδασκαλία και τον αντιμετώπισε με εχθρότητα. Τελικά, το 622 μ.Χ., ο Μωάμεθ εγκατέλειψε τη Μέκκα για μια άλλη πόλη, τη Μεδίνα. Το γεγονός αυτό ονομάζεται Εγίρα (Χίτζρα). Η χρονολογία 622 μ.Χ. είναι η αρχή του μουσουλμανικού ημερολογίου. Στη Μεδίνα ο Μωάμεθ έγινε δεκτός και απέκτησε μεγάλη δύναμη. Κατάργησε την ειδωλολατρία και οργάνωσε την πόλη αυτή με βάση τη νέα θρησκεία: το Ισλάμ.



Όταν ο Μωάμεθ αισθάνθηκε αρκετά ισχυρός επιτέθηκε εναντίον της Μέκκας και την κυρίευσε το 630 μ.Χ. Ο Μωάμεθ μετέτρεψε την Καάμπα σε χώρο λατρείας του Αλλάχ και έκανε την πόλη κέντρο της νέας θρησκείας. Πέθανε το 632 μ.Χ και τον διαδέχθηκε, παίρνοντας τον τίτλο του διαδόχου (χαλίφη), ο στενός σύντροφος του Αμπού-Μπαάκρ.

Οι «πέντε στύλοι» του Ισλάμ


«Πέντε στύλοι», ονομάζονται τα πέντε υποχρεωτικά θρησκευτικά καθήκοντα του μουσουλμάνου πιστού. Αυτά είναι:


  1. Ομολογία πίστης  (σαχάντα): Η επανάληψη της φράσης «δεν υπάρχει Θεός παρά μόνο ο Αλλάχ και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης του».
  2. Προσευχή (σαλάτ, νάμαζ) η οποία πρέπει να γίνεται πέντε φορές την ημέρα κατά προτίμηση στο τζαμί κοιτάζοντας προς τη Μέκκα (η δεύτερη προσευχή της Παρασκευής πρέπει να γίνεται στο τζαμί) .(Σούρα 2:144). Επαναλαμβάνεται πέντε φορές την ημέρα με τρόπο τελετουργικό. Το πρωί μεταξύ χαραυγής και ανατολής του ήλιου, το μεσημέρι, γύρω στις 3 το απόγευμα, μετά την δύση του ήλιου, και το βράδυ όταν είναι σκοτάδι. Το Κοράνιο αναφέρει μόνο τρεις υποχρεωτικές προσευχές τονίζοντας κυρίως την μεσημβρινή προσευχή. Στη Χαντίθ όμως ξεκαθαρίζεται ο αριθμός των προσευχών και η χρονική στιγμή που πραγματοποιούνται.
  3. Η ελεημοσύνη, (ζακάτ), υποχρέωση δηλαδή να δίνει κανείς ένα ποσοστό του εισοδήματός του και της αξίας κάποιας ιδιοκτησίας στους φτωχούς. Δίνοντάς το, συμβάλλει στον εξαγνισμό της υπόλοιπης περιουσίας του. Σε όσες χώρες έχει καταργηθεί, η ελεημοσύνη γίνεται όπως και στις Χριστιανικές χώρες, δηλαδή σαν εθελοντισμό. (Σούρα 24:56)
  4. Η αποχή ή νηστεία. Το Κοράνι συνιστά νηστεία 29-30 ημερών το χρόνο απ΄ όλους τους πιστούς άνδρες και γυναίκες άνω των 14 ετών . Απαγορεύεται η λήψη τροφής , η όσφρηση αρωμάτων ακόμα και οι ενέσεις από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου.
  5. Η Ιερή αποδημία  (Χατζ) στη Μέκκα, Κάθε πιστός τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του θα πρέπει να επισκεφθεί τους ιερούς τόπους του Ισλάμ «αν μπορεί να αντεπεξέλθει στα έξοδα», τον 12ο μήνα του ισλαμικού ημερολογίου και αν μπορεί να εξασφαλίστει την διαβίωση της οικογένειάς του κατά την απουσία του. (Σούρα 3:87)

Βίντεο που αφορούν στο μάθημα:

Μέκκα, Κάαμπα, από την ταινία Samsara, κάλεσμα για προσευχή.





Η δύναμη της προσευχής, πιστοί προσεύχονται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου την 27η βραδιά του ιερού μήνα Ραμαντάν.




Ακολουθεί παρουσίαση του μαθήματος.

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Σίβα Ναταράγια, ο θεός των αντιθέσεων

Ο Σίβα σαν Θεός του Χορού (Nataraja), 11ος αιώνας
(The Metropolitan Museum of Art)

O Σίβα αποτελεί μέρος μιας παντοδύναμης τριάδας θεϊκής ενέργειας μέσα στο σύμπαν της ινδουιστικής θρησκείας. Υπάρχει ο Μπράχμα, ο πανάγαθος δημιουργός του σύμπαντος, ο Βισνού, ο σοφός συντηρητής του και κατόπιν ο Σίβα, ο καταστροφέας. Ως "καταστροφέας" ο Σίβα δεν είναι μια εντελώς αρνητική δύναμη. Στην ινδουιστική θρησκευτική φιλοσοφία όλα τα πράγματα πρέπει να έχουν ένα φυσικό τέλος, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν και μια νέα αρχή και ο Σίβα είναι ο παράγοντας που επιφέρει το τέλος, ώστε ένας νέος κύκλος να μπορεί να αρχίσει.

Μέσα από το γλυπτό του "Σίβα Ναταράγια" η θρησκεία του Ινδουισμού εκφράζει την ουσία του σύμπαντος και το μεγαλείο του Θείου. Ο Σίβα είναι ο θεός του χορού, του ρυθμού, της έντασης, της δημιουργίας και της καταστροφής. Στη διάρκεια του χορού του τα αστέρια πέφτουν από τους ουρανούς, ο θεός καταστρέφει τότε το σύμπαν για να το ξαναδημιουργήσει αμέσως μετά.

Στο γλυπτό ο θεός παρουσιάζεται με ανθρώπινη μορφή, σε μια τελετουργική χορευτική στάση με ανασηκωμένο το ένα πόδι και με τέσσερα χέρια να κινούνται ρυθμικά στο αέρα. Οι αναλογίες, οι στάσεις, οι χειρονομίες και οι κινήσεις του βασίζονται σε αυστηρούς κανόνες της θρησκείας.



Το επάνω δεξί του χέρι κρατά το damaru, το τύμπανο του οποίου ο χτύπος δίνει ρυθμό στην πράξη της δημιουργίας και το πέρασμα του χρόνου. Στο επάνω αριστερό του χέρι κρατά την Agni, τη φλόγα της καταστροφής που εκμηδενίζει όλα αυτά ο ήχος του damaru φέρνει στην ύπαρξη. Το κάτω δεξί του χέρι  ανυψώνεται στη χειρονομία του abhaya mudra, η οποία λέει στον πιστό: "Μη φοβάσαι, για εκείνους που ακολουθούν το δρόμο της δικαιοσύνης θα έχουν την ευλογία μου". Το κάτω αριστερό του χέρι με τη παλάμη στραμμένη προς τα κάτω συμβολίζει τη γαλήνη, την εμπιστοσύνη και την αγάπη.


Το ανασηκωμένο πόδι δηλώνει την αποδέσμευση από την ύλη. Το δεξί πόδι του Σίβα πατάει και υποτάσσει έναν άμορφο νάνο, τον δαίμονα Apasmara, που είναι η ενσάρκωση της άγνοιας.



Τα μακριά μαλλιά που κυματίζουν στον αέρα και κυριαρχούν σε όλη την περιοχή μέσα από το φωτοστέφανο της φωτιάς που συγκροτεί το σύμπαν, αντιπροσωπεύουν τον ασκητισμό του γιόγκι.  Καθ 'όλη αυτή τη διαδικασία του χάους και της ανανέωσης, το πρόσωπο του θεού παραμένει ήρεμο και αποσβολωμένο όπως η ιστορικός τέχνης της Νότιας Ασίας Heinrich Zimmer αποκαλεί, "η μάσκα της αιώνιας ουσίας του Θεού . "

Οι φλόγες της αναγέννησης και της εξαΰλωσης ελίσσονται σε κύκλο γύρω από την κεντρική φιγούρα που έχει φτάσει στη "νιρβάνα".

Πηγή: Khanacademy

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 15 Αυγούστου 2015

Η ιστορία των Θρησκειών (διαδραστικός Χάρτης)




Πώς έχει εξελιχθεί η γεωγραφία των θρησκειών μέσα στους αιώνες και που αυτό προκάλεσε πολέμους; Ο χάρτης αυτός δίνει μια σύντομη ιστορία των πιο γνωστών θρησκειών του κόσμου: Χριστιανισμός, Ισλάμ, Ινδουισμός, Βουδισμός και Ιουδαϊσμός. Επίσης υπογραμμίζονται συγκεκριμένες περίοδοι διαθρησκειακής αιματοχυσίας.

Ένας διαδραστικός χάρτης που δείχνει την εξέλιξη των θρησκειών στον Κόσμο. Μια ιστορία 5000 ετών μέσα σε 90 δευτερόλεπτα.


Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Η διάδοση των θρησκειών στον Κόσμο (Βίντεο)



Ινδουισμός, Βουδισμός, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλάμ είναι οι πέντε μεγαλύτερες θρησκείες στο Κόσμο. Τα τελευταία μερικά χιλιάδες χρόνια, αυτές οι θρησκείες έχουν διαμορφώσει τον ρου της ιστορίας και άσκησαν μια βαθιά επίδραση στη πορεία της ανθρώπινης φυλής. Ανάμεσα σε αναρίθμητες συγκρούσεις, κατακτήσεις, ιεραποστολικές αποστολές στο εξωτερικό και απλό κήρυγμα από στόμα σε στόμα, αυτές οι θρησκείες διαδόθηκαν σε όλο τον πλανήτη και διαμόρφωσαν για πάντα τις τεράστιες γεωγραφικές περιοχές στις οποίες επικράτησαν.

Ένα σύντομο αλλά και περιεκτικό βίντεο του Business Insider, που μπορεί να παρουσιάσει σε χρονογραμμή την εμφάνιση και εξέλιξη των μεγάλων θρησκειών.








Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Κομφούκιος (孔夫子) - Ο Σωκράτης της Άπω Ανατολής

 

Ο δάσκαλος είπε: 
"Μετέδωσα αυτό που διδάχτηκα δίχως 
να εφεύρω τίποτα δικό μου. 
Υπήρξα πιστός στους αρχαίους, 
του οποίους και αγάπησα".
Κομφούκιος

Μας είναι άγνωστο πότε έζησε ο Κομφούκιος σύμφωνα με κάποιες πηγές υπολογίζεται ότι έζησε μεταξύ του 551 και 479 π. Χ. Σύμφωνα με την κινεζική παράδοση υπήρξε φιλόσοφος, πολιτικός διανοητής, διδάσκαλος και ιδρυτής της Σχολής Ru. Η διδασκαλία του, που διασώζεται στα Ανάλεκτα, επιρρέασε καθοριστικά τις μεταγενέστερες απόψεις του κινεζικού πολιτισμού για την εκπαίδευση, τη συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, πώς ένας άνθρωπος θα πρέπει να ζεί τη κοινωνική του ζωή, καθώς και τις απόψεις για την πολιτική ζωή. Ο Fung Yu-lan, ένας από τους μεγάλυτερους διανοητές του 20ου αιώνα συγκρίνει τη συνεισφορά του Κομφούκιου στην Κίνα με αυτή του Σωκράτη στην Δύση.





Δεν έχουμε σαφή εικόνα για τη ζωή του Κομφούκιου καθώς πολλά ιστορικά στοιχεία καταγράφηκαν σε μεταγενέστερο χρόνο από αυτόν που έζησε, έτσι βρίσκουμε στις πηγές διαφορετικές έως και αντικρουόμενες πληροφορίες για τη ζωή του. Στη συνέχεια αναφέρουμε τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του παρεμβάλλοντας και κάποια από τα μυθικά στοιχεία που προστέθηκαν με τη πάροδο των αιώνων.
Σημαντική πηγή, αλλά όχι η μόνη αποτελούν τα Ανάλεκτα, έργο των μαθητών του αρχικά και στη συνέχεια οπαδών του, που σχηματοποιείται σε μια μεγάλη διάρκεια αιώνων.

Ο Κομφούκιος έζησε στον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ., σε μια εποχή πολιτικού και κοινωνικού χάους στην Κίνα. Καταγόταν από τη βασιλική οικογένεια των Song. Ο προπάππους του μετακόμισε λόγω των πολιτικών αναταραχών στην πόλη Lu κάπου κοντά στη σημερινή πόλη Qufu στη νοτιοανατολική Shandong , όπου η οικογένεια πτώχυνε . Ο πατέρας του Κομφούκιου κατά μια εκδοχή ήταν ο Shu He, στρατηγός που έδρασε με εξαιρετική ανδρεία και θάρρος στα πεδία των μαχών. Για τη μητέρα του τίποτε δεν μας είναι γνωστό.

Ο Κομφούκιος γεννήθηκε στην πόλη Zhou του κρατιδίου Lu το 552 ή το 551. Εκείνη την εποχή, η Κίνα ήταν χωρισμένη σε μικρά κρατίδια, υπολείμματα του ενιαίου βασιλείου Ζου, που κατέρρευσε μετά τις βαρβαρικές εισβολές το 771 π.Χ., τα οποία σπαράσσονταν από εμφύλιες διαμάχες. Έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια κάτω από συνθήκες εξαιρετικής φτώχειας κάτι που τον ανάγκασε να αναλάβει ταπεινωτικές εργασίες όπως το να φροντίζει ζώα ή να κάνει τον λογιστή. Σύμφωνα με άλλη πηγή (Sima Qian) η γέννηση του Κομφούκιου ήταν η απάντηση των Θεών στις προσευχές των γονέων του και επομένως η γέννησή του συνδέεται με θαυματουργικό γεγονός.



 


"Στα δεκαπέντε μου κυριεύτηκα από την επιθυμία να μελετήσω, στα τριάντα στάθηκα στα πόδια μου, στα σαράντα δεν είχα πια αμφιβολίες, στα πενήντα γνώριζα την Ουράνια εντολή, στα εξήντα το αυτί μου είχε ασκηθεί να την ακούει, στα εβδομήντα μπορούσα να ακολουθώ ό,τι επιθυμούσε η καρδιά μου χωρίς να παραβαίνω τους κανόνες." — Ανάλεκτα, 2.4


Στα δεκαεννέα του χρόνια ήταν ήδη παντρεμένος αποκτώντας από αυτό το γάμο ένα γιο και δύο κόρες. Αμέσως μετά το γάμο του εργάστηκε για την οικογένεια Κι, της οποίας η δικαιοδοσία περιλάμβανε την περιοχή Τσόου, πρώτα ως επιμελητής των αποθηκών, και έπειτα ως επιθεωρητής των κήπων και των βοσκών. Στα 22 του ξεκίνησε να διδάσκει παιδιά αριστοκρατικών οικογενειών ως οικοδιδάσκαλος.Ο Κομφούκιος φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος ιδιωτικός δάσκαλος στην Κίνα και ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη διδασκαλία ως όργανο μεταρρύθμισης. 




Ζώντας σε μια εποχή που ο κινεζικός λαός σπαράσσονταν από πολέμους μεταξύ των φεουδαρχών, στους οποίους η κεντρική εξουσία της δυναστείας των Τσε αδυνατούσε να επιβληθεί, ο Κομφούκιος αφιέρωσε τη ζωή του στη διαμόρφωση ηθικο-θρησκευτικού συστήματος, που θα επανέφερε την ειρήνη και τη τάξη. Η βάση αυτού του συστήματος είναι περισσότερο ηθική παρά θρησκευτική. Ο ίδιος ο Κομφούκιος, μολονότι εκτελούσε ευλαβικά τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις προς τους κινεζικούς θεούς και τους προγόνους, τηρούσε αρνητική στάση απέναντι στο πλήθος τις δεισιδαιμονίες, με τις οποίες η λατρεία τους ήταν σύμφυτη. Πιστεύοντας ότι η κοσμική τάξη ταυτίζεται με την ηθική ανθρώπινη τάξη, δίδαξε την αρετή ως προϋπόθεση για τη συντήρηση της κοινωνίας.

Στο πολιτικό πεδίο, σκοπός του ήταν να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων. Πίστευε ότι η λύση πρέπει να είναι ριζική: μια αναμόρφωση της κυβέρνησης, που θα έθετε ως στόχο της όχι την απόλαυση των κυβερνητών αλλά την ευτυχία των υπηκόων τους. Για τον σκοπό αυτό, υποστήριξε μέτρα όπως τη μείωση της φορολογίας, το μετριασμό των αυστηρών ποινών, την αποφυγή άσκοπων πολέμων.



Σε όλη του τη ζωή στόχος ήταν να καταλάβει μια κυβερνητική θέση, από την οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει τις ιδέες του. Δεν είναι εντυπωσιακό ότι δεν μπόρεσε να την αποκτήσει ποτέ. Από την πλευρά των κυβερνητών, οι ιδέες του πρέπει να θεωρούνταν επικίνδυνες.


Ενώ περίμενε την ευκαιρία, που ποτέ δεν ήλθε, μιλούσε στους νεώτερους για τις αρχές του. Βαθμιαία συγκεντρώθηκε γύρω του μια ομάδα μαθητές, που τον αναγνώριζαν ως το διδάσκαλο τους. Επειδή ο Κομφούκιος δεν μπορούσε να εφαρμόσει τις αρχές του, έδινε όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα στο να τις διδάξει στους νεώτερους, για τους οποίους αναζητούσε κυβερνητική θέση, όταν τους θεωρούσε ικανοποιητικά μορφωμένους. Είχε αξιοσημείωτη επιτυχία στην τοποθέτηση μαθητών του σε θέσεις πραγματικής εξουσίας, στις οποίες μερικοί από αυτούς αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ικανοί.


Στην ηλικία των πενήντα, όταν στο θρόνο βρισκόταν ο Ντινγκ της Λου, αναγνωρίστηκαν οι ικανότητες του και διορίστηκε Υπουργός δημόσιων έργων και ακόλουθα Υπουργός Δικαιοσύνης. Κατά τα φαινόμενα ο Κομφούκιος προσέβαλε κάποια μέλη της αριστοκρατίας της Λου και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του και να οδηγηθεί στην εξορία.

Χαρτονόμισμα της Κίνας με τη φιγούρα του Κομφούκιου

Τότε ξεκίνησε μια περίοδος ταξιδιών, που διήρκεσε δώδεκα περίπου χρόνια σε διάφορες πολιτείες, πολλές φορές κάτω από δύσκολες συνθήκες, αναζητώντας να βρει έναν κυβερνήτη που θα του εμπιστευόταν τη διοίκηση της πόλης του. Τελικά, στα 67 του, ο Κομφούκιος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση κάποιων μαθητών του να επιστρέψει στη γενέθλια πόλη Λου. Εκεί συνέχισε τη διδασκαλία του για πέντε ακόμη χρόνια, μέχρι το θάνατό του.

Ο τάφος του Κομφούκιου

 Ο Κομφούκιος πέθανε στα 72 του χρόνια, αριθμός που έχει μαγική δύναμη.

Διαβάστε περισσότερα...